سلام.
بالاخره قسمت شد من بعد از چندین ماه بیام مطلب بذارم :)
خب اول از رب شروع می کنم. رب خوش رنگ خونگی !
برای رب , معمولا از گوجه های ارزون قیمت استفاده می کنن. نه به معنی گوجه های خراب و پلاسیده!
گوجه رو می گیریم و خوب می شوریم شون و می ذاریم داخل آبکش.
حالا داخل یه لگن بزرگ پلاستیکی یا اگه نداشتین داخل یه قابلمه بزرگ , شروع می کنیم به چند تیکه کردنشون. نمی خواد خیلی ریز باشه. اگه مقدارش زیاد 4 تیکه کنین یا نصف کافیه. فقط جاهای خراب و کرم خوردشو جدا می کنیم و دور می ریزیم.
بعد از ریز کردن , روی لگن یا در قابلمه رو می بندیم و می ذاریم داخل حیاط برای استراحت . برای کسایی که مث ما حیاط ندارن , بذارن رو تراس.(جلوی آفتاب باشه خیلی بهتر)
حالا هر روز حداقل دو بار (صبح و عصر) میریم سر وقت گوجه ها و خوب ورزشون می دیم . تا جایی که تقریبا بعد از سه چهار روز (البته بستگی داره) می بینین دیگه کاملا گوشت گوجه ای وجود نداره و همه یه دست شده ولی بازم شما نا امید نشین و ورز بدین :)
--- اگه فقط یه بار در روز ورز بدین , حتما گوجه تون کپک می زنه پس سعی کنین حداقل دو بار ورز بدین. اگه کپک هم زد , همون قسمت کپک رو بردارین.
من گذاشتم 6 روز داخل قابلمه بود و هر روز خوب ورزشون می دادم. با اینکه بعد از سه چهار روز کاملا یه دست شده بود و گوشت گوجه ای وجود نداشت اما بیشتر گذاشتم بمونه تا خوب ترش بشه!
--- برای نمک! من نمک رو قبل از صاف کردن و پختن می ریزم ولی بعضی ها زمانی که روی حرارت می ریزن. من اینجوری می ریزم که یکی دو روز قبل برداشتن گوجه ها و صاف کردنشون , داخلش نمک می ریزم. نمک معمولا چشمیه ولی من به ازای هر دو کیلو گوجه, یه قاشق غذاخوری نمک می ریزم. اینجوری ربم نمکش اندازس.
خب بعد از اینکه گوجه هاتون خوب استراحت کرد و ورز دادین و گوشتی دیگه وجود نداشت , حالا می ریزیم داخل صافی و صاف شون می کنیم.
اگه خیلی حساسین و نمی خواین دونه های گوجه دیده بشه , یا از همون اول یه سبد خیلی ریز بردارین و آب گوجه ها رو بریزین داخلش و صافی کنین یا بعد از صافی کردن از سبد خیلی ریز ردش کنین. من سبدم درشت نبود اما خیلی ریز هم نبود و چندتایی دونه قاطی آب گوجه صاف شدم شد که چون برا خودمون بود و می دونم اون چندتا تو غذا دیده نمی شه برا همین حساسیت به خرج ندامو همون طوری استفاده کردم .
خب آب صاف شده از گوجه ها رو می ریزیم داخل یه قابلمه بزرگ!!! حتما بزرگ باشه که احتمال پریدن ها به حداقل می رسه.
اینم تفاله گوجه ها که حسابی چلونده شده :)
خب قابلمه رو می ذاریم روی حرارت متوسط و هر ازگاهی هم می زنیم. چند ساعتی زمان می بره که آخراش باید حسابی حواستون باشه.
وقتی قابلمه رو روی گاز می ذارین , دور تا دور گازتونو (کابینت و فرش و ...) رو با روزنامه یا روفرشی یا پارچه و .. بپوشونین. چون وقتی رب کم کم سفت میشه , شروع می کنه به پرش و به معنای واقعی زندگی نمی مونه براتون البته! اون قابلمه ای که گفتم بزرگ باشه خیلی خیلی اثر داره! یه قابلمه بزرگ انتخاب کنین با دیواره های بلند!
خب کم کم با گذشت زمان , تغییرات آب گوجه رو احساس می کنیم تا جایی که دیگه رسما رب میشه!
--- دیواره های قابلمه تونو حتما با لیسک تمیز کنین ! اینجوری دیواره های قابلمه تون رب بهش نمی مونه.
وقتی رب مون سفت شد و آبی نداشت , اون وقت رب مون آمادس. می تونیم حرارت رو خاموش کنیم و بذاریم رب مون سرد شه و بعد از سرد شدن , می ریزیم داخل شیشه های تمیز و روشو کمی روغن جامد می ریزیم.
روغن برای اینکه احیانا بعدا کپک نزنه! بعضی ها روغن مایع می ریزن ولی من جامد می ریزیم دلیل خاصی براش ندارم فقط یادمه همسایه مون بهم گفت :)
مقدار روغن هم بسته به ظرف رب تون داره من برای هر کدوم از این شیشه ها, یه قاشق مرباخوری روغن ریختم.
من ده کیلو گوجه گرفتم که انصافا گوجه اش اصلا به گوجه ربی نمی خورد چون واقعا خوب بود(تو عکس دوم کاملا مشخصه). و همین دوتا شیشه رو بهم داد که وزن ربی که بهم داد چهار یا پنج کیلو بود! ببخشید دقیق نگفتم چون مال خیلی وقت پیش و یادم نمونده.
رب درست کردن انصافا زحمت داره ولی واقعا می ارزه!
شما هم درست کنین و از طعم و رنگ رب تون لذت ببرین.
نوش جونتون.